βροχή στη Βουτάδων

βροχή
υποδοχή με βροχή
στην ερημιά του del sol σα μουσική
μου χαρίζεις τσίχλα με γεύση σμέουρο
και γελάς
βροχή
μα μέσα ήλιος
μετά από καιρό
μια μνήμη που προσπαθεί να ανέβει στην επιφάνεια
την πνίγω με ματωμένα χέρια
εκεί στη μέση της νεροποντής
κατώτερη να αντιληφθεί το μέγεθος της ελευθερίας
εγκλωβίζεται σε νέα στεγανά πνιγμού
βροχή μέσα μου
να σε ξεπλένει από πάνω μου
βροχή παντού
μέχρι να καθαρίσω
να ξεκαθαρίσω
το μάταιο
της αναμονής
όταν η αντίληψη δεν κατοικεί
σε σωστές αυλές ζωής
αλλά παλεύει -η έτσι νομίζει-
να κερδίσει νέα εδάφη
κατασκευασμένης επιτυχίας
με εμπειρίες
αλλεπάλληλων ανομολόγητων μικρών τραυματισμών
βροχή
όμως τι να σου κάνει κι αυτή
αν κυκλοφορείς σε πλημμυρίδες ΕΓΩ !