Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

L'heure de la Mort



"πρέπει να σκέφτεται κανεις
την ώρα του Θανάτου
οπου θα μπει στη μαύρη γης
και σβύνει τ' ονομά του "


γιατι το τελος το καθε τελος
έχει την όψη του πένθους
και σου ξυπνά τις ανθισμένες
καθημερινές στιγμές
που οταν τις ζούσες δεν τις λογάριαζες
και τώρα σα κειμήλια μνήμης
αποκτουν αξία


δυσκολα στηναρχή
πιο ευκολα μετά
σα γονιός που χάνει το παιδί του
θα ζεις εχοντας δίπλα σου
το κλειστό λαγούμι
του παρελθόντος
να σε ακολουθει


κι ισως ξαναχαμογελάσεις
κάποτε
τυχαία πιά σαν αφεθείς ξανά

2 σχόλια:

ασωτος γιος είπε...

ποσο σοφες αραδες...

kovo voltes... είπε...

"Βαθιά πληγή, βαριά πληγή, πες μου τι να κοιτάξω. Να μπω σε κόσμο σκοτεινό ή πάλι ν'αγκαλιάσω" (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)...
Βαρύ δίλημμα για να πας παρακάτω...