ετος

νέα χρονιά

μια έλλειψη πάγου

την ώρα που μου δαγκώνεις τα χείλια

δημόσια

για χρόνια πολλά

μια έλλειψη πόνου

στα μάτια

το αίμα

μιας άλλης αγάπης

ξεραίνεται

σε ασύρματες συνδέσεις

κι αυτό

πριν νυχτώσει

η τελευταία μέρα του χρόνου

σε κερνώ σε ποτήρι ακριβό

prosecco εκλεκτό αριθμημένο

να ξέρεις

από τώρα πως τελειώνεις

πριν το επόμενο νούμερο

ανοίξω

με δαγκώνεις ξανά

θες ένα κομμάτι να κρατήσεις

αυτό που σου αναλογεί

και μετά

ο χρόνος που σου έδωσα

τελειώνει

ένα έτος που άγνωστο

πλησιάζει

σε μια νέα οπή

με οδηγεί

και το αύριο

δεν με ενδιαφέρει πια

να υπάρχει

...