λεβάντα

παραμενω αγρυπνος περιμένοντας
να ερθεις
θα μυριζεις το αγαπημενο μου σαπούνι
και θα εχεις καθαρισει τα αχρηστα δακρυα
απο τα ματια
κι ο θυμος
θα εχει γινει αερας πάνω σε θαλασσα γαλήνης
απαραιτητες και ικανες συνθηκες ανακαλυψης
του μεσα μου φλοιου που διατηρω
ακομη σε σκοτεινα βαζακια σιωπης

κι ενω θαθελα να πιστευω πως ναι
πλησιαζεις
τα λογια σου ανεβασμενα σε καταρτι
απώλειας
σε απομακρυνουν

τουλάχιστον
δωσε μου την ευκαιρια
τη μυρωδια σου
να κρατησω
για λιγο